Chapter 19

ROSALINDA DELFIN

Marahan kong pinunasan ang pawis sa aking noo habang nagpapahinga sa sandaling oras para habulin ang aking hininga. Katabi ko sina Rhean at Eduard na nakakapagtakang hindi man lang pinagpapawisan katulad ko.

"Sa tirik ng araw kahit alas siyete pa lamang ng umaga ay nakakapagtakang hindi man lang kayo pinagpapawisan, Rhean at Eduard." Nagtatakang usal ko sa aking dalawang kasama sa pagitan ng aking mabigat na paghinga.

Napakamot sa kanyang batok si Eduard...