CHAPTER 33

[Sharm’s POV]

Lakad lang ako ng lakad hanggang makarating ako sa open field malapit sa school. Ang saya, ang bango dito and the air is fresh. I continued walking until finally, napahinto ako dahil sa nakita 'kong empty bench. At last! May nakita na akong pwedeng maupuan.

I sat there and rest for a minute. I closed my eyes for awhile hanggang sa maramdaman ‘ko na may bagay na tumama sakin ng malakas.

"Aww!" I yelled after i got hit. My god! Napahawak ako sa...