Chapter 16

ROSALINDA DELFIN

Hindi katulad ng dati, nakahawak ako sa malamig na braso ni Rhean nang makapunta kami sa veranda para kumain ng hapunan. Nagpalinga-linga pa ko sa paligid habang naghahanap ng bakanteng mauupuan sina Rhean at Eduard. Hinahanap ko rin kasi 'yong limang tao na nakilala ko rito nang iwanan ako ng dalawang kasama ko. Nang makahanap na sila ng upuan at naupo kaming tatlo ay hindi ko na napigilang tanungin ang aking kaibigan.

"Ah. . . Lahat ba ng taong tumutuloy sa mansion...