Chapter 17

ROSALINDA DELFIN

Sa ilang araw, linggo at buwan na pamumuhay ko sa panahon na ito ay ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba at pag-aalala habang pinagmamasdan ang una kong naging kaibigan sa panahon na ito, si Rhean. Hindi man n'ya ipaalam sa akin ngayon, alam kong may problema siya dahil bukod sa pagod n'yang mukha, namumutla rin ang balat n'ya. Nakakainis lang na nakikita ito ni Eduard na nangyayari sa kapatid n'ya, pero wala man lang siyang ginagawa. Umaakto siya na walang pakialam,...