Chapter 39

ROSALINDA DELFIN

"Rosalinda, ayos ka lang ba? Pasensiya na kung hindi ka namin nahandaan ng panlamig na kasuotan. Sa sobrang pag-aalala namin sa 'yo, hindi na namin naalala na malamig nga pala sa lugar na 'to."

Lumingon ako sa direksyon ni Andrei. Nakikita ko ang usok na lumalabas sa kanilang bibig. Maging sa paghinga ko nga lang ay may usok na rin. Tanda na malamig talaga sa kinalalagyan namin ngayon. Sa sobrang lamig ay napapayakap na lamang ako sa sarili ko.

Inilibot ko ang...