Chapter 20

ROSALINDA DELFIN

Totoo nga. Totoo nga na kapag oras na talaga ng isang tao ay hindi na ito mapipigilan ng sino man sa mundo. Kapag oras na, oras na. Wala kanang magagawa kundi balikan ang mga naiwang alaala ng taong wala na sa mundo. Paminsan-minsa ay masasabi mo na lang ay sayang sapagkat hindi ka man lang nakagawa ng paraan para masulit ang natitirang buhay niya sa mundo.

Tumingin ako sa direksyon ni Rhean na mahimbing na natutulog sa kanyang kama. Ilang araw na ba ang lumipas...